Sterk visueel en minimalistisch debuut over een eenzame Hongaarse moeder en haar dochter. Door haar werk als toiletjuffrouw heeft de moeder een obsessie voor luchtverfrissers. Ook de relatie met haar tienerdochter kan wel wat frisse lucht gebruiken. Grappig en ontroerend tegelijk.
Het speelfilmdebuut Fresh Air is een prachtig portret van een (onmogelijke) moeder-dochterrelatie tegen de achtergrond van het hedendaagse leven in een provinciestadje in Hongarije.
Zowel de moeder (veertigplus, alleenstaand) als de tienerdochter zijn pijnlijk eenzaam, maar dat zullen ze nooit tegenover elkaar toegeven – laat staan tegenover de buitenwereld. De moeder, die werkt als toiletjuffrouw, zoekt een uitweg uit haar eenzaamheid in stiekeme ontmoetingen met mannen die ze opduikelt via contactadvertenties. Haar leven verloopt volgens een vaste routine en er lijkt geen perspectief van enige betekenis in te zitten.
Een nieuwe aanbidder
De dochter ergert zich aan al die vaste gewoontes en lijkt zich te schamen voor haar moeders beroep. Zodra de moeder thuiskomt, gooit de dochter alle deuren en ramen open. Er is geen man in het spel, tot zich een nieuwe aanbidder van de dochter aandient. De spanning tussen beide vrouwen is om te snijden, maar er is ook een moment van toenadering als ze samen naar een Italiaanse soapserie kijken op tv. Niet alleen hun woning kan wel wat frisse lucht gebruiken.
Dit psychologisch drama is gefilmd met een esthetische cameravoering en in een realistisch tempo, wat de sfeer ten goede komt. Als reis door de moderne wereld van eenzame zielen en als dappere poging om een unieke relatie te verbeelden, is dit een zowel ontroerende als geestige film. (LC)
Over de regisseur
Ágnes Kocsis (1971, Boedapest, Hongarije) ontving haar diploma van de kunstenfaculteit van de universiteit van Boedapest, waar ze Poolse taal en literatuur, esthetica en filmtheorie studeerde. Vervolgens studeerde ze regie en scenarioschrijven aan de filmschool in Rome. In 2005 studeerde ze af in de richting filmregie. Fresh Air is haar eerste speelfilm. Ze won hiermee reeds verschillende prijzen, waaronder die voor beste film in Brussel, de beste debuutfilm tijdens de Hongaarse filmweek en de FIPRESCI-prijs in Warschau.
De Nederlandse première was op 10 december 2009.