Inventaris van het Moederland is een film geïnspireerd door het werk van de fotograaf Sergei Prokudin-Gorskii (1863-1944), uitvinder van de kleurenfotografie in Rusland. In opdracht van tsaar Nicolaas II, die grote delen van zijn eigen rijk nooit had gezienmaakte Prokudin-Gorskii tussen 1909 en 1915 een tiental reizen door het gebied van de Wolga, de Kaukasus en Centraal Azië.
Hij streefde ernaar een omvattende inventarisatie van het grote Russische tsarenrijk in kleurenfoto’s te maken; foto’s van landschappen, bevolkingsgroepen, beroepsgroepen, architectuur, bruggen, spoorlijnen, waterwerken, religieus- en cultureel erfgoed. Het is een beeld in kleur, maar ook een gekleurd beeld van een wereld in balans, een optimistisch beeld met foto’s van de eerste verworvenheden van de industriële revolutie, van evenwichtige, vaak aandoenlijke en ontroerende foto’s van mensen die lijken te leven in harmonie met hun omgeving.
Een eeuw later, in de nazomer van 2011 reist een filmploeg onder leiding van regisseur Ben van Lieshout per trein en per boot in de voetsporen van Prokudin- Gorskii door noordwest Rusland. Door Karelië waar de fotograaf de aanleg van de Moermansk spoorweg vastlegde en door het hart van Rusland, langs de bovenloop van de Wolga, van Yaroslavl tot aan het meer van Seliger, de bron van de mythische rivier.
De inventariserende kijk op de laatste jaren van het tsarenrijk wordt op een puur beeldende en auditieve manier opgeroepen en gecontrasteerd met een hedendaagse filmische blik. Fotografie en film, stilstaand en bewegend beeld, verleden en heden tonen enerzijds de haast tastbare puurheid en schoonheid van een land van vlak voor de revolutie van 1917, in opzienbarend scherpe foto’s met een ongekend kleurenpalet.
In het bewegende beeld van het heden zien en ervaren we impliciet de echo’s van toen en de tussenliggende communistische tijd, in kleine en grote veranderingen, in de gruwelijke misdaden van een mislukte utopie, die iedere vorm van onschuld ontberen; we zien de hernieuwde opbloei van de religie en de toenemende macht van de orthodoxe kerk, maar ook het toenemende zelfbewustzijn van geportretteerden, hun verbondenheid met de eigen omgeving en het onverstoorbare ritme van het alledaagse leven.
De bevroren tijd van de fotografie en de verglijdende tijd van de film komen samen in Inventaris van het Moederland en vormen uiteindelijk een kleurrijke ode in beeld, geluid en muziek, zonder commentaar of interviews, van het Rusland van vlak voor de Revolutie en van Rusland nu.