Tiengemeten ligt in het Haringvliet, even ten zuiden van Rotterdam, en is zo’n 1000 hectare groot. Het eiland is ooit op de zee veroverd en door mensen omgevormd tot vruchtbare landbouwgrond. In de jaren 90 werd besloten om van Tiengemeten weer wilde natuur te maken. Het maken van de plannen, het vinden van vervangende bedrijven voor de boeren en het vinden van financiering namen tien jaar in beslag.
In 2006 werd begonnen met de herinrichting van het eiland. Asfaltwegen werden weggehaald, kreken werden gegraven, bomen werden gerooid en nieuwe bomen werden geplant, dijken werden opgehoogd of juist afgegraven.
Over een periode van 13 jaar volgde Digna Sinke de veranderingen in het landschap, terwijl ze ook terugblikt op de veranderingen in haar eigen leven. Het uiteindelijke thema van de film is tijdelijkheid en vergankelijkheid.
Digna Sinke over de film:
“Toen ik klein was had ik een slikjas. Die had mijn moeder speciaal voor mij en mijn zusje gemaakt om buiten in de wildernis te spelen. Slik is het Zeeuwse woord voor modder. De luchten waren blauw met grote witte wolken. Of ze waren grijs en de regen kwam naar beneden. We mochten buiten spelen tot de stoeptegels egaal donkergrijs waren geworden. Er was altijd een horizon. Er was altijd een landschap, overzichtelijk en toch vol geheimen.
Vijftig jaar later. Niet heel veel anders loop ik nu weer al meer dan vijftien jaar op Tiengemeten rond. En ik kijk hoe het landschap verandert. Maar in die tijd is niet alleen het landschap veranderd. Ook mijn persoonlijke leven is bruusk en onverwacht anders geworden. In Weemoed & Wildernis komen die twee lijnen bij elkaar,” aldus Digna Sinke.
- Festival International du Film d’Environnement, Parijs 2010: Prijs voor Beste Documentaire
- Filmfestival Der neue Heimatfilm, Freistadt 2011: Prijs voor Beste Documentaire
