Winterstilte

In een ingesneeuwde blokhut leven een weduwe en haar 4 volwassen dochters met hun verlangens naar liefde en intimiteit. Het sterke katholieke geloof en een al jaren durende rouwfase dwingen hen tot een leven van kuisheid. Geheimzinnige hertmannen brengen verandering in hun bestaan.

In een onder een dikke laag sneeuw bedekt berglandschap ligt een klein dorpje. Daar woont een gezin met vier ontluikende dochters. Zwijgzaam voeren zij de dagelijkse routine uit in hun sobere leven. Op een dag verongelukt de vader en dat vormt een keerpunt in het tot dan toe kabbelende bestaan van de vrouwen.

Hertenmannen duiken op rond het huis en brengen daarmee een tot ontlading gedoemde spanning tot stand. Vanaf dat moment krijgen de bezigheden in en om het huis een sensuele lading, zoals het wellustig kneden en slaan van het deeg voor het brood.

De film vertelt het verhaal zonder woorden, met een camera die zich traag en met oog voor detail door het verstilde decor beweegt. Fabelachtige, bijna mystieke beelden vermengen zich vanzelfsprekend met de eenvoudige registratie van de zorgvuldig gechoreografeerde dagelijkse werkzaamheden.

Ervaringen van de regisseusse

Winterstilte is opgenomen in februari 2008. Regisseuse Sonja Wyss beschrijft haar ervaringen als volgt:

“Met de realisering van Winterstilte ging een ongekende wereld voor me open. Tot nu toe maakte ik mijn video’s bijna helemaal alleen. Nu werden steeds meer mensen aan me voorgesteld die aan mijn film zouden meewerken. De taken werden verdeeld. Oh wat een luxe met zo veel professionele en enthousiaste mensen samen te mogen werken!

Het was ook wel even wennen, na zo veel jaren waarin ik alle tijd had om op mijn project te broeden. En om elk detail dat met zo veel aandacht bedacht, geplaatst, verschoven, en weer veranderd was, nu opeens in zo’n hoog tempo op te nemen. In situaties die niet zo waren als gedacht, locaties van mijn fantasie die niet te vinden waren, etc. Of gewoonweg: het definitieve realiseren van de beelden die ik in mijn hoofd had. Fantasie werd nu realiteit.

Toch was de opnameperiode een droom die gerealiseerd werd. Sommige mensen beweren dat dromen beter dromen kunnen blijven dan dat ze waar worden. In dit geval ben ik het er niet mee eens. Het was en is nog steeds geweldig mijn verhaal werkelijkheid te zien worden. Soms ontstonden er tijdens het draaien bijna magische momenten waarin wij , de crew, toeschouwers waren die verbaasd zaten te kijken naar wat zich voor de camera afspeelde. Om met acteurs te werken vond ik fantastisch. Ik had nog lang met ze door willen werken om te ontdekken hoe hun filmkarakter zich verder had kunnen ontwikkelen.

Ook om met zo veel mensen samen te werken was geheel nieuw voor mij. Het heeft bij mij tot nu toe een grotendeels positief gevoel achtergelaten. Het is zo inspirerend en efficiënt om met anderen samen te werken en dingen te maken die je in je eentje gewoon niet kan doen dat ik hoop in de toekomst nog eens een filmproject te kunnen maken.”