Branche is nog maar net in Nederland. Als hij de eerste dag naar zijn nieuwe school moet, wil hij zijn bed niet uitkomen. School is eng, want hij kent niemand in zijn klas en hij is de enige die Macedonisch spreekt.
We leven mee met Branche die vertwijfeld pogingen doet om een vriend te vinden tussen de kinderen die we kennen uit De kinderen van juf Kiet (2016, lees meer over die film). Hij bouwt samen met de Syrische Ayham huizen van blokken en ondanks alle taalbarrières groeit er een vriendschap tussen de jongens. Tot Ayham op een dag niet meer op school verschijnt.
Syrische broers
Deze ervaring is voor Branche een enorme klap die hij maar moeizaam het hoofd weet te bieden en hij rouwt om zijn vriend. Wanneer twee maanden later de Syrische broers Maksem en Jorj in de klas komen, ziet Branche in Maksem een nieuwe kans om vriendschap te sluiten. Eerst wil het angstige jongetje nog niets weten van toenaderingspogingen, maar met liefde en geduld lukt het Branche toch om het vertrouwen van Maksem te winnen. Eindelijk voelt Branche zich thuis in zijn klas.
Dan moet hij opnieuw beginnen als hij naar groep 5 gaat van meester Wout: een klas waar kinderen in zitten die al hun hele leven Nederlands spreken. Zijn vermogen om vriendjes te maken wordt opnieuw op de proef gesteld. Lukt het Branche om in deze nieuwe omgeving zijn weg te vinden?
Petra en Peter Lataster filmden in hun kenmerkende observerende stijl – zonder commentaar of interviews en vanuit het perspectief van de kinderen. Jij bent mijn vriend gaat over de hunkering van ieder mens naar een liefdevolle en veilige omgeving.
Te zien op Picl.
